رنجش ملایم ترین شکل خشم است. روی طیف خشم، رنجش در انتهای مخالف طغیان قرار دارد. به طور کلی نباید نگران آن باشید، ولی باید مراقب آن باشید و آن را تبدیل به خشم های سوزاننده نکنید.
رنجش پیش پا افتاده تر از خشم است. تقریبا نیمی از کسانی که با آنها درباره خشم هایشان تحقیق کردم به من گفته اند که در بهترین شرایط حداقل هفته ای دو بار می رنجند. چون شدت رنجش کمتر از خشم است مردم سریع تر به آن مسلط می شوند تا به خشم. این احتمال هم هست که رنجش خود به خود از بین برود خلاصه اینکه معمولا اگر رنجش در همین حد رنجش بماند؛ مسئله ای پیش نمی آید.
خود را چطور برای رنجش آماده می کنید؟ این بار که کسی دگمه خشم شما را فشار داد، این کارها را امتحان کنید:
- فکر نکنید آن حادثه یا مورد، خیلی خیلی هم جدی است. همه احتمالات را در نظر بگیرید. مثلا وقتی کسی در ترافیک جلوی شما می پیجد، این ناراحت کننده هست اما آخر دنیا نیست.
- هر چیزی را به خودتان نگیرید. آن کسی که جلوی شما پیچید شما را نمی شناسد. شاید بتوانید متوجه شوید که او هم مشکلاتی دارد یا می خواهد خشم خودش را با راه خودش خالی می کند و هیچ مشکل خاصی با شخص شما ندارد.
- تقصیر را به گردن طرف مقابل نیندازید. وقتی شروع می کنید به مقصر شناختن دیگران، خیلی راحت اجازه می دهید رنجشتان اوج بگیرد و تبدیل به خشم شود. بهترین کار این است که رهایش کنید.
- به انتقام فکر نکنید. بیشتر وقت ها انتقام، قدم بعدی مقصر شناختن دیگران است. به دنبال انتقام بودن نه تنها انرژی شما را به مقدار زیادی به هدر می دهد بلکه ممکن است اقدامات جبران ناپذیری انجام دهید و خود را به دردسر بزرگتری بیندازید بنابراین سعی کنید انرژی خود را صرف کارهای مفیدتر برای خود کنید.
- به دنبال راههای دور از خشم برای برخورد با وضعیت پیش آمده باشید. وقتی از دست آن راننده رنجیدید، جطور می توانید بدون خشمگین شدن با وضعیت برخورد کنید. شاید بهتر باشد به موسیقی مورد علاقه خود یا رادیو گوش کنید. (بعضی وقت ها که به برنامه های رادیویی گوش می کنید، آن جیزی که اول خشمگین تان کرده بود، کاملا فراموشتان می شود!)
- به خودتان به عنوان یک قربانی بیچاره نگاه نکنید. کاری کنید تا با وضعیت ناراحت کننده کنار بیایید یا آن را برطرف کنید. مهم نیست چه کار می کنید، مهم این است که کاری بجز خشمگین شدن بکنید.
- نگذارید یک حال منفی، مثل افسردگی، خشم شما را بزرگ نشان دهد. خشم فقط باعث تشدید افسردگی می شود. به خودتان بگویید حالا که حال خوش از من گرفته شده نمی گذارم این وضع بیشتر حال مرا خراب کند. از خودتان بپرسید که اگر افسرده نبودم جه کار می کردم؟ بعد همان کار را بکنید.
لیدا متقیان- روانشناس بالینی
جالب بود، چون با موردی که مثال زده بودید، زیاد برخورد می کنم، راهکار خوبی بود