یکی از مهم ترین وظایف شما به عنوان والدین ، کمک به فرزند تان جهت یادگیری بیشتر و پشتیبانی از این یادگیری است.
فرایند یادگیری در واقع ، جریانی از حس کردن دنیای اطراف است که از زمان نوزادی آغاز شده، در کودکی ادامه می یابد و با مراقبت درست و تشویق شما والدین ، در طول زندگی ادامه خواهد یافت.
البته یادگیری صرفا به معنی آموزش رسمی نیست، هرچند آموزش رسمی و ارایه شده در مدارس مهم است، اما کودکان نیاز به آموزش و توسعه یادگیری های غیر رسمی نیز دارند. کشف این که دنیا چگونه کار می کند و توسعه مهارت های بین فردی و اجتماعی ، فرزندان تان را قادر می سازد که جایگاه شان را در دنیا پیدا کنند و به این ترتیب شما والدین، مهمترین و پر سود ترین معامله زندگی را به آنها بخشیده اید.
آموزش رسمی و غیر رسمی
والدین نقش کلیدی در حمایت از فرزندان شان در آموزش رسمی در مراکز آموزشی دارند. بسیاری از مربیان مدارس بر مشارکت والدین با مدارس در یادگیری کودکان تاکید ورزیده اند. بهرحال فرزند شما در مجموع 6 ساعت از روز را در مدرسه میگذراند و در بقیه زمانهای روز والدین نقش به سزایی در اموزش و پرورش آنها خواهند داشت.
تصور سنتی شاید این باشد که یادگیری در مدارس شروع و پایان خواهد پذیرفت. اما با کمی دقت می توان فهمید که این تصور غلطی است. کودکان از سن خیلی پایین شروع به یادگیری می کنند، خیلی زودتر از آنکه به مدرسه بروند. و این یادگیری همچنان که گفته شد در کل زندگی ادامه دارد.
آموزش های خارج از مدرسه که شامل طیف وسیعی از فعالیت ها است:
یادگیری زبان دوم، کاوش در جهان و هم چنین موسیقی، ورزش و همه مهارتهای اجتماعی و بین فردی
پرسش اصلی این است:
والدین چگونه میتوانند به یادگیری در خارج از مدرسه فرزندان کمک کنند؟
مفید ترین کار این است که کودکان را تشویق کنید که محیط اطراف را کشف کنند و همچنین به آنها اطمینان دهید که خطری تهدید شان نمیکند. این محیط lمی تواند شامل گل و خاک و شن و آب و رنگ و خمیر بازی و حتی مواد پخت و پز به عنوان اسباب بازی و مکان های بیشتر برای بازدید و بازی باشد.
نکته مهم این است که بدون نگرانی بیش از حد در مورد بی نظمی این بازی های عملی را انجام دهید، بعدا فرصت دارید بچه ها ، لباس های شان و محیط بازی را تمیز کنید.
برای تقویت زبان آموزی و بیان فرزندان، بدیهی است که باید با کودکان خود هر چه بیشتر صحبت کنید. به عنوان مثال به آنها بگویید در حال انجام چه کاری هستید یا چه چیزی را میبینید، در مجموع می توانید از گزارش روز خود تا حد امکان به عنوان موضوع صحبت با کودکان استفاده کنید.
در همه جملات از به کار بردن ضمیر خودداری کنید و به جای آن از نام استفاده کنید. ضمایر دشوار هستند زیرا مدام تغییر میکنند.
مثلا به جای این که بگویید: من میخواهم شام شما را درست کنم.
بهتر است بگویید ، مامان الان شام سعید را درست میکند.
با این رمزگشایی ، گفتار را برای فرزند تان آسان کنید.
موسیقی و ورزش
بسیاری از کودکان در کلاسهای موسیقی و ورزش خارج از مدرسه شرکت می کنند. سوال بیشتر والدین این است:
کودکان چقدر باید برای تمرین این مهارتها وقت بگذارند؟
همه ما می دانیم که دستیابی به مهارت بهتر در موسیقی و ورزش وابسته به تمرین زیاد است و فرزندان مان نمیتوانند از مشارکت در کاری که در آن مهارت خاصی ندارند لذت ببرند. بنابراین شاید لازم باشد به این سوال ها هم فکر کنید:
آیا فرزند من در این کلاس موسیقی و ورزش شرکت میکند چون من می خواهم یا خودش دوست دارد؟
آیا از سطح پیشرفت خودش راضی است؟
آیا مشتاقانه تمرین میکند ؟ آیا می خواهد تمرین بیشتری کند؟ یا من مجبورش می کنم؟
آیا می خواهم همیشه مجبورش کنم کاری که دوست ندارد را انجام دهد؟
پاسخ به این پرسش ها روشن میکند که این مهارت ها برای شما مناسب است یا برای فرزندان تان.
یا شاید فکر میکنید که باید این تمرین ها را بیشتر انجام دهند تا در صحنه بزرگتری بدرخشند؟
شما تنها کسی هستید که می تواند به این پرسش ها پاسخ دهد، بدون این که هیچ پاسخ درست یا غلطی وجود داشته باشد.
در مجموع به نظر میرسد بهترین روش برای کمک به یادگیری فرزندان این است که ،
طیف وسیعی از تجارب و فرصت ها را با کمترین محدودیت در اختیارشان قرار دهید و همواره در کنارشان باشید تا احساسات و علایق خود را دنبال کنند.
همه میدانیم که اگر به مهارتی علاقمند باشیم آن را خواهیم آموخت و این در مورد فرزندانمان هم به درستی صدق می کند.
پیمانه کریمی
